Na een afwezigheid van tweeënhalf jaar maakte Jamal Ben Saddik zijn langverwachte terugkeer naar de Glory-ring. De verwachtingen waren hoog, zowel van zijn fans als van de vechter zelf. Echter, de strijd tegen Uku Jürjendal bleek niet het spektakel te leveren dat velen hadden gehoopt. De partij werd gekarakteriseerd door een afwachtende Ben Saddik, die pas in de allerlaatste seconde van de wedstrijd zijn tegenstander met een vernietigende trap uitgeschakeld.

Jamal Ben Saddik is back

Hoewel de fans een spannende strijd verwachtten, was het gedurende de drie rondes vooral een gecontroleerde, strategische strijd. Ben Saddik bewees geduld te hebben, zoals hij zelf na de wedstrijd aangaf: "Ik had het beloofd. Dat het even duurde? Maar een wedstrijd duurt ook drie ronden, hè. Ik hoef niet als een gek erin te gaan die eerste paar seconden. Ik weet dat het gaat komen, dat ik rustig m’n tijd kan nemen."

De beslissing om af te wachten en de juiste moment te kiezen, bleek succesvol. In de laatste seconde van de wedstrijd trapte Ben Saddik Jürjendal neer met een indrukwekkende knock-out trap. Dit spektakel was een welkome afsluiter van een anders tamme partij. "Dat was het moment waar ik op had gewacht," vertelde Ben Saddik.

Jürjendal’s arm als doelwit

Ben Saddik had een weloverwogen plan voor deze comeback. Het doel was niet alleen om te winnen, maar om zijn tegenstander fysiek te domineren. "Als ik op een arm trap, is het niet de bedoeling hem te aaien, maar om die arm kapot te maken," legde Ben Saddik uit. Tijdens de tweede ronde merkte hij al dat Jürjendal’s arm duidelijk gewond was. "Begin tweede ronde zag ik het al. Waarom ik toen niet doorpakte? Een gewond dier is gevaarlijk. Vroeger zou ik het wel hebben gedaan," zei hij. Zijn gerichte aanvallen waren een duidelijk signaal van zijn strategie: voorzichtig maar effectief.

Bekijk de video hieronder:

Gemengde emoties na de comeback

Hoewel de overwinning een hoogtepunt was, had Ben Saddik gemengde gevoelens over zijn comeback. Hij miste het gevoel van de ring, zoals hij zelf aangaf: "Ik miste dat gevoel van naar de ring lopen, het vechten zelf." De overwinning betekende echter meer dan alleen een overwinning in de ring; het was een statement voor het aankomende Last Heavyweight Standing-toernooi. "Dan mag je hetzelfde verwachten," zei hij over zijn gevecht tegen Christian Ristea op 5 april.